یابنده نسخه سوّم غورقوت آتا استاد ولی محمد خوجه
ترکیّه – پلی بین من و شما – عبدالرحمن دیه جی: – (برای پژوهشگر نامی و خستگی ناپذیر صحرا دکتر عبدالرحمان دیه جی تندرستی، طول عمر، و موفقیّت در تمام فعالیّت های انساندوستانه و ملّی پرورانه وی داریم و در راهی که جهت اخذ درجات بالاتر علمی پیش می برد، موفّق و کامیاب گردد!) – «دکتر خانگلدی اونق – تورنتو«
آغاز مصتحبه:
نکته 1: متاسفانه دنیای ترک چه از نظر صیانت از شخصیتهای تاریخی خود و چه حفظ نسخه های خطی نمره خوبی نمی تواند بگیرد. چرا نسخه های قدیمی دده قورقورت در موزه های دنیای ترک وجود ندارد و در موزه های واتیکان و آلمان و یا چین حفظ می شود. همین نشان می دهد که ما به موقعش از آن نسخه ها به خوبی حفاظت نکرده ایم. این کار محتاج عشق است. باید با عشق و درد به دنبال نسخه ها گشت.
نکته 2 : 35 کیلومتر بعد از بایکونور در قزاقستان کنار سیردریا، قورقوت آتا را دیدم که آرمیده بود. با دیدن قبرش دلم گرفت. یک قبر ساده خاکی. انسانهای آرزو بر دل تکه پارچه هایی از سر قبرش آویزان کرده بودند. معلوم بود که هیچ مراقبتی از آن نمی شود. نه دیواری دورش بود و نه لوح یابودی. به حال خودش رها شده بود. نشستم و برای روحش دعا کردم. بعد از آن با یکی از روزنامه های قزاقستان مصاحبه ای انجام دادم و از وضعیت قبر قورقوت آتا گله و انتقاد کردم. بعد از چاپ روزنامه مقامات قزاق از من انتقاد کردند که چرا موضوع را به روزنامه کشیده ام و چرا به خود ما نگفته ای. اما خوب شد که مصاحبه کردم چون بعد از آن به قبر قورقوت آتا رسیدگی کردند.
اشاره: در ماههای گذشته دو نفر خبر یافتن نسخه سوم کتاب دده قورقوت را از طریق شبکه های اجتماعی اعلان کرده بودند. یکی دکتر محمد زاد صدیق از ایران و دیگری پروفسور متین اکیجی از ترکیه. اعلام پیدا شدن نسخه دده قورقوت توسط دو نفر در فواصل زمانی نزدیک به هم، موجب حیرت افکار عمومی شده بود. اما از منطقه ما ترکمن صحرای ایران نیز خبرهای متفاوتی به گوش می رسید مبنی بر این که یابنده اصلی این نسخه همشهری گنبدی ما ولی محمد خوجه است که عمرش را با جمع اوری نسخه های خطی گذرانده. می گفتند نسخه اصلی اورژینال دست اوست. می گفتند که هر دوی آن اساتید یعنی اکیجی و صدیق فتوکپی و فایل پی دی اف نسخه را از خوجه گرفته اند.
